gauri says

    अगदी ४ दिवसांपूर्वी घडलेली गोष्ट. सिग्नल ला गाडीवर पहिल्या रांगेत थांबले होते.  हिरवा दिवा लागल्यावर गाडी सुरु करून पुढे गेले. अर्थातच नुकताच pick up घेतल्यामुळे माझा वेग कमीच hota. क्रॉसिंग चे पट्टे ओलांडून पुढे जाते न जाते तो भरदाव वेगाने सिग्नल मोडून बाईक चालवत २ किरकोळ पोट्टी जोरात ओरडत समोरून पुढे आली. जणू काही आपणच बाईकचे जनक आणि पहिल्यांदा या जगात आपणच ती चालवतोय या आविर्भावात ती मुलं ओरडत होती. मी वेळेवर ब्रेक लावला नसता तर अर्थातच काय झालं असतं हे सांगायला नको. बरं माझी चूक नसतानाही त्यांनी मला शिवी घातलेली मला ऐकू आली. मात्र, अत्युच्च दर्जाच्या शिव्या येत असतानाही मी त्या हाणु शकले नाही. भरदाव वेगाने ती पोट्टी पुढे निघून गेली . त्यांचा पाठलाग करण्यातही अर्थ नव्हता. त्यांच्या बाईक च्या स्पीड ला माझी गाडी पळवणं म्हणजे कासवाला घोड्याच्या वेगाने पळ सांगण्यासारखं झालं असतं. काही सेकंद माझं अवसान गळालं, भीती वाटली हे मी कबूल करते. थोडी पुढे येऊन मी माझी दुचाकी थांबवली. दीर्घ श्वास घेतला. आपल्याला काहीही झालेलं नाही असं म्हणत स्वतःलाच धीर दिला. आपण काय काम करायला बाह

        काल पुन्हा तशीच एक बातमी येऊन धडकली...ध्यानी मनी नसताना ..सिद्धार्थ शुक्ला च्या जाण्याची...   गेल्यावर्षीची पुनरावृत्तीच जणू ..या दळभद्री कोविड मुळे गेल्यावर्षी सतत आपण घरात , बाहेर पडणं नाही , कुणामध्ये मिसळणं नाही ..जी काही थोडी करमणूक होती ती सोशल मीडिया मुळेच ..स्क्रोलिंग करत बसण्याची सवय लागलेली..आणि अचानक सुशांत सिंग राजपूत गेल्याची बातमी दिसली..अर्थातच फेक आहे या बद्दल खात्री होती...मात्र थोड्या वेळाने अजून पोस्ट दिसायला लागल्या ..काळजाचा ठोका चुकला... सुशांत चं जाणं काय किंवा काल अचानक सिद्धार्थ चं काय..अस्वस्थ करून गेलंय नक्की.   शांतपणे विचार केला तर काल ही व्यक्ती होती ..आज नाही ..एवढं साधं सरळ ..मात्र इतकी स्थिर बुद्धी असायला आपण भगवान श्रीकृष्ण नाही..काल धडधाकट दिसणारा माणूस आज होत्याचा नव्हता होतो..हे भयंकर आहे पचवायला.. याचा संबंध हे दोघे ग्लॅमर च्या जगात होते याच्याशी नाही..किंवा त्यांचं आपाल्याशी काही नातं आहे का नाही याच्याशी सुद्धा नाही. एका अदृश्य भावनिक धाग्यामध्ये आपण बांधले गेलो आहोत, जो कधीही कापला जाऊ शकत नाही.. त्यामुळेच अशी बातमी समजली