gauri says

   'धीरज आणि स्नेहा...एक सुखी दांपत्य..आपापल्या व्यवसायातही स्थिरावलेले..एक मेकांवर निस्सीम प्रेम आणि विश्वास असलेले..एका सुखवस्तु एकत्र कुटुंबात राहत..धीरज आणि स्नेहाचा प्रेम विवाह..कॉलेज पासून ची comittment..एकूण 16 वर्षांची ओळख..लग्नाला 7 वर्ष झाली होती'    मात्र आपल्या typical भारतीय विचारसरणीचा शिकार हे दोघं ब-याचदा होत होते.. 7 वर्ष झाली..no good news." ना तब्येतीची तक्रार, ना इतर काही अडचण.. त्यामुळे त्या गोष्टीचा त्रास करुन घेण्यासारखं काही नाही, घडायच्या असतात तेव्हा आपोआप गोष्टी घडतात हे दोघांनाही समजत होतं. एकदा मात्र स्नेहा हळवी झाल्यावर धीरजने तिची इतकी छान समजूत काढली की त्यानंतर स्नेहा अंतर बाह्य मोकळी झाली. धीरज म्हणाला," आपण एकमेकांशी लग्न केलं एकमेकांसाठी..लग्न केलं तेव्हा आला का गं विचार? आपल्याला मुलं होणार का? कधी होणार? आणि नाही झाली तर काय करायचं? मग आत्ताच हे प्रश्न का पडावे? आपण अजूनही एकमेकांचे चांगले मित्र आहोत हाच आपल्या नात्यातला strong point..मी तुझ्यासोबत प्रचंड खूश आणि समाधानी आहे..आपण एकमेकासोबत आहोत..बास..आपल्या आयुष्यात ...

  काही वर्षांपूर्वी एक गोष्ट वाचलेली आठवते. एक विवाहित दांपत्य मूल दत्तक घेण्याचा विचार पक्क करतं..समन्वयाने असं ठरतं की आपण तान्ह बाळ दत्तक न घेता थोडं मोठं मूल दत्तक घेऊया..आणि ते वय वर्ष 5/6 असलेली गोड मुलगी दत्तक घेतात.. आधीच्या औपचारिक प्रक्रियेमुळे तिच्याशी ओळख करुन घेणं..तिला वेळ देणं..आम्ही आता तुझे आई बाबा होणार आहोत हे तिला सांगणं असं सगळं व्यवस्थित पार पाडल्यानंतर ते मुलीला घरी घेऊन येतात..मुलीचं नाव 'जुई' असतं.. जुईला आधी वेळ दिल्यामुळे तशी जुई पटकन घर आपलंसं करते. तुला वाटेल तेव्हा आम्हाला आई बाबा अशी हाक मार..तोपर्यंत तुला आवडेल ते म्हण अशी सगळी मोकळीक जुईला मिळते..हळू हळू कळी खुलू लागते..जुईशी भरपूर खेळणं ..भरपूर गप्पा होऊ लागतात.. एकदा जुईची आई छान मोठालं कलिंगड घेऊन येते..जुईलाही कलिंगड आवडतं हे आईला ठाऊक नसतं..कलिंगड बघताच जुई आनंदाने मोठ्यांदा ओरडते. 'अय्या!! कलिंगड !! '.. तसं आईला आश्चर्य वाटतं ..तशी शांत असणारी जुई आज एकदम इतकी मोकळी कशी झाली! आई म्हणते ," वा वा! आमच्या जुई बाईंना कलिंगड एवढं आवडतं माहितीच नव्हतं..जुई म्हणते," ...

 प्रेम...निखळ प्रेम..शब्द..कृती..सगळ्याच्या पलिकडे नेऊन पोहोचवणारी भावना..केवळ त्या एका भावनेच्या असण्याने काय होऊ शकतं याचा प्रत्यय येतो तेव्हा 'निसर्ग' देवतेपुढे नतमस्तक व्हायला होतं..    अलिकडे facebook वरती एक video पाहिला  ज्यात या कुटुंबाने एका magpie जातीच्या पक्षाला अगदी तान्हं असताना वाचवलं..याच कुटुंबाकडे pittbull जातीची पाळीव कुत्री सुद्धा आहे हे विषेश..    पक्षाच्या पिल्लाला घरी आणल्यानंतर सावरायला तसा कमी वेळ लागला..कुत्रीची आणि पक्षाची गट्टी जमली नव्हती पण ती दोघं एकमेकांना त्रासही देत नसत..दिवस पुढे सरकले तशी या दोघांची एकमेकांना सवय होऊ लागली. दोघं एकमेकांजवळ जाऊ लागली. स्पर्श करू लागली. एकमेका सोबत खेळूही लागली. विशेष म्हणजे कुत्री, त्या पक्षाला स्वत:च्या पिल्लाप्रमाणे जपू लागली. पक्षी जिथे म्हणून घरात किंवा बाहेर वावरत तिथे कुत्री त्याची पाठराखीण म्हणून जाऊ लागली. पक्षालाही ही आपलीच आई आहे असं वाटू लागलं.    असं करता करता कुत्रीला दूध येऊ लागलं आहे हे घरातल्यांच्या लक्षात आलं. त्यांना अर्थातच शंका आली की कुत्री गरोदर राहिली अस...