शोध
अशा दुर्धर आजाराला कुणालाही सामोरं जावं लागू नये. पण कल्पना करा, आपली सगळ्यांची 'वाईटाची' आठवण इथपतच असती तर..उदारणार्थ काल आपल्यात कडाक्याचं भांडण झालं , आपण ठरवलं, यापुढे एकमेकांच तोंड सुद्धा पहायचं नाही..आणि उद्या भेटलो तेव्हा यातलं काहीही आठवत नसेल आपल्याला..पुन्हा नव्याने संवाद सुरू...झालं गेलं सगळं काही आपण विसरून गेलोय..फक्त चांगल्या आठवणी ऊरल्या आपल्यापाशी..आणि पुन्हा जोमाने आपण एकत्र आलोय.. प्राणी-पक्षांसारखं 'त्या' क्षणापुरतं जगण्याचं वरदान देवाने आपल्याला दिलं असतं तर किती बरं झालं असतं नाही..हे असं वागायला आपल्याला एवढं कठीण जातं, तेच आपल्याकडून किती सहज घडून आलं असतं..प्राण्यांप्रमाणेच किती निरागस असतो आपण..कुठलेच पूर्वग्रह नाहीत, कुठलेच 'अहं' नाहीत..राग धरून ठेवायची सवय नाही, वाईट आठवणीच नाहीत की..अतीशय निरपेक्ष भावनेने प्रेम केलं असतं आपण एकमेकांवर..जसं जोशी काकू म्हणत असतात अगदी तसं..
त्यांचं कौतुक का वाटतं माहित्ये? Alzimer सारखा आजार असूनही जेव्हा काकू लोकांशी बोलतात, भेटतात तेव्हा मनापासून भेटतात..चांगल्या गोष्टी बोलतात..आणि सर्वात महत्वाचं," निरोप घेताना, तुला भेटून मला खूप आनंद झाला, पुन्हा भेटायला नक्की आवडेल हे सांगायला विसरत नाहीत, त्या Alzimer च्या रुग्ण आहेत हे त्या 'विसरायला' लावतात.." माणसाने असं असावं नाही का? त्याचे vibes इतके positive असावे, त्याचं बोलणं इतकं गोड असावं की विसर पडावा त्याच्या इतर सगळ्याचा.. आपण स्वत: असे नाही हे माहिती असताना सुद्धा जेव्हा अशी एखादी व्यक्ती आपल्या भेटते ना, तेव्हा नकळत आपण स्वत: मधे हेच सगळे गूण शोधायला लागतो..त्यामुळेच म्हणतात "Stick to those people who pull the magic out of you, not the madness".. अशा लोकांचा शोध घेता घेता कदाचित आपल्यालाही शोधत कुणीतरी येईल, let's try to make a small difference in somebody's life.. 😊♥️ गौरी
Comments
Post a Comment